De Toekomst van de HR-professional: Havenmeester
Recent stelde ik op een HR-congres een paar vragen aan tweeduizend HR-professionals over “De Toekomst van Werk”. De antwoorden waren geheel in lijn met de richting die we de afgelopen jaren voorzagen in onze foresight horizon scan “Arbeidsmarkt 2025”.
Maar door het antwoord op mijn laatste vraag was ik even met stomheid geslagen…
De laatste vraag:
“Wie denkt dat zijn of haar eigen HR-functie in de komende vijf jaar flink zal veranderen?”
Gezien de combinatie van het onderwerp en mijn publiek, vermoedde ik dat een groot deel van de HR-professionals zich – terecht – bewust zou zijn dat de grote veranderingen ook hun eigen functie gaat raken. De deelnemers aan het congres hadden onder meer net bevestigd dat hun organisatie door automatisering meer werk door minder mensen kon laten doen.
Echter, slechts een krappe twintig procent van de HR-professionals denkt dat de eigen functie sterk verandert de aankomende jaren…
Ik zie het vaker. De wereld om ons heen verandert. Maar onze persoonlijke toekomst zal dit slechts in beperkte mate raken. Het is een geruststellende gedachte in tijden van toenemende complexiteit, ambiguïteit, volatiliteit en onzekerheid.
Die geruststelling berust echter op een denkfout. Alleen al de automatisering, digitalisering en robotisering gaan mij, jou en ieder ander werkend mens wel degelijk raken. Automatisering neemt steeds meer werkzaamheden van mensen over. Op dit moment zien we dat veel administratieve taken door digitalisering overbodig worden.
Het kan niet anders: ook de rol van de HR-professional evolueert. Deze, en andere ontwikkelingen, transformeren het perspectief en de taken van de HR-professional ingrijpend. Dat vraagt om een frisse blik op een nieuwe situatie. Een kritische zelfevaluatie van gewoontes, assumpties, processen en systemen die zijn ontstaan in een ander tijdperk. Een voorwaartse blik op de ontwikkeling van het vakgebied in tijden van flexibilisering, crowdworking en verregaande specialisaties biedt nieuwe perspectieven en rollen voor organisaties en HR-professionals
Het goede nieuws is: HR blijft. Door nieuwe trends ontstaan vraagstukken waar HR-professionals en beleidsmakers flink hun tanden in kunnen zetten. Hoe draag je bijvoorbeeld bij aan een vloeiende en goed getimede transitie van mens naar “machine”? Hoe bereid je mensen voor op een nieuwe samenwerking tussen die mens én machine? Hoe gaan we om met waardering, beloning en prestaties als mensenwerk meer ondersteunend en volgend wordt aan de technologie?
Maar ook buiten de technologie zijn er nieuwe uitdagingen voor de HR-professional. Hoe werf je bijvoorbeeld nieuwe generaties specialisten die warm worden van uitdagingen gericht op output, maar terugschrikken voor beknellende taakoriëntaties en competenties zoals geformuleerd in functieprofielen? En hoe realiseer je betrokkenheid rondom werk bij een nieuwe generatie werkenden, die zich liever niet verbindt, omdat ze zich realiseren dat de onzekerheid regeert en ze vooral wendbaar moeten blijven?
De toekomst van werk wordt vandaag al vorm gegeven. De rol van de HR-professional evolueert. Van ‘hoeder van de rots’ die vooral bezig is met het inrichten van interne systemen en uitvoeren van processen, naar een rol van ‘havenmeester’ waarin snel geschakeld kan worden met specialisten, partners, en tijdelijke krachten in de wereld buiten de organisatie.
En dit is nog maar het begin. De hoogste tijd dus voor het voorwaarts verkennen van de “Toekomst van Werk” en “De Toekomst van HR”.
Wilt u een keer met vrolijke verwondering uitgedaagd worden om over de toekomst van werk na te denken? ‘Just beam me up!’
Sterk stuk. Stof tot nadenken..
Hoi Bart,
Mooie column. Herkenbaar thema. Vanuit HR2020 ben ik bezig de rol van HR in en voor de zorg te helpen zich adaptiever te ontwikkelen. Lijkt me leuk om onze zienswijzen eens naast elkaar te leggen…